De opkomst van Afrikaanse eenhoorns: Interswitch, Jumia, Flutterwave & Fawry

Technische eenhoorns zijn misschien minder zeldzaam dan mythische eenhoorns, maar ze brengen de belofte van rijkdom met zich mee venture capitalist.

De term 'eenhoorn' werd voor het eerst bedacht in 2013 en verwijst naar een particulier bezit startup met een waardering van ruim 1 miljard dollar. Er zijn honderden eenhoorns, maar de meeste bevinden zich in de VS, Europa en Azië.

Afrika heeft er maar vier: Jumia, Interswitch, Fawry en Flutterwave, die onlangs een $ 170 miljoen financiering op basis van de waardering van $ 1 miljard.

Deze ontwikkeling lijkt Afrika op de innovatiekaart te zetten, aangezien de knapste koppen van het continent de erkenning en rijkdom lijken te krijgen die ze verdienen.

Maar is er nog iets dat we missen? En hebben de inwoners van het continent te winnen of te verliezen bij deze trend?

Laten we de opkomst van Afrikaanse eenhoorns eens nader bekijken en wat dit betekent voor het continent.

Afrika's eerste eenhoorns

1. Interschakelaar

Dit bedrijf is uitgegroeid tot de ruggengraat van geldopnames en overschrijvingen in Nigeria, door banken een netwerk aan te bieden om verbinding te maken met andere banken.

Het heeft momenteel meer dan 11,000 geldautomaten op dit netwerk en is bovendien de nummer 1 kaartuitgever in het land, met een marktaandeel van meer dan 70% van zijn Verve-kaart.

2. Jumia.

Afrika's #1 online retailer heeft zijn hoofdkantoor in Berlijn, Duitsland. Jumia, opgericht door twee Fransen, is bijna een begrip geworden in 14 landen, waaronder Nigeria, Kenia en Egypte.

Het systeem is echter verre van perfect, omdat het nog een lange weg te gaan heeft op logistiek gebied, inclusief de bezorgkosten naar de klanten. Jumia werd in april 2019 genoteerd aan de New York Stock Exchange. Technisch gezien is het dus geen eenhoorn meer.

3. Fawry

Fawry, opgericht door Ashraf Sabry, is de grootste betalingsverwerker in Egypte en levert diensten vanaf meer dan 194,000 locaties en kanalen.

4. Flutterwave

De vierde tech-eenhoorn van Afrika heeft zijn hoofdkantoor in Californië, VS. Het biedt betalingsinfrastructuur voor ongeveer 300,000 handelaren in heel Afrika. Flutterwave heeft meer dan 300 medewerkers en is nog steeds een privébedrijf.

Wat dit allemaal betekent?

De simpele boodschap is dat Afrika een levensvatbare markt is met veel groeipotentieel. Hoewel de totale bedrijfswinsten relatief lager blijven dan wat vergelijkbare activiteiten in andere continenten bereiken, is groei daarentegen gegarandeerd.

Dan is er sprake van koopkrachtpariteit. Als je de waarderingen van eenhoorns van $ 1 miljard heroverweegt met de koopkrachtpariteit van Afrikaanse economieën, dan worden ze supereenhoorns met relatieve westerse waarderingen van $ 10 tot $ 50 miljard.

De buitenlandse financiering Want deze eenhoorns betekenen ook dat de Afrikaanse markten niet over het benodigde kapitaal beschikken om ze te financieren. Natuurlijk zijn er durfkapitaalbedrijven in de buurt, maar hun zakken zijn niet diep genoeg of ze hebben een afkeer van technologie.

Ten slotte investeren de meeste VC-bedrijven geld in de hoop geld te verdienen wanneer het bedrijf naar de beurs gaat. Buitenlandse investeringen betekenen dus ook dat deze bedrijven voorbestemd zijn om op buitenlandse beurzen te noteren. Zoals al het geval is met Jumia's NYSE IPO.

De trieste realiteit

De trieste realiteit van Afrika bestaat uit vele factoren die samenwerken om het continent voortdurend achter te laten bij zijn leeftijdsgenoten. Er is een hoge inflatie, corruptie, een tekort aan infrastructuur en veel gemiste kansen vanwege deze negatieve factoren.

Hoewel er een goed niveau van technologische adoptie is op het continent, is er ook een grote afkeer van technologie als beroep. En deze toestand creëert de noodzaak om buitenlandse technologische producten en diensten te importeren, waardoor de afhankelijkheid van Afrika verder toeneemt en de lokale industrieën worden verzwakt.

Dit huidige dilemma is niet het gevolg van een gebrek aan talent of een personeelsbestand dat kan worden opgeleid volgens wereldwijde normen. Zo heeft meer dan 50% van de in Nigeria opgeleide artsen een betaalde baan in westerse landen. En die behoren vaak tot de besten.

Andela is bijvoorbeeld een Amerikaans bedrijf dat topsoftware-engineers opleidt en vervolgens uitleent aan bedrijven. Dit klinkt geweldig voor de ingenieurs, die betere salarissen verdienen. Maar de regeling heeft weinig waarde voor Afrika als gemeenschap. Het is als het verschepen van ruwe olie en het importeren van geraffineerde benzine of diesel.

Dit is ook precies wat een buitenlandse beursgang van Africa's unicorns voor Afrika betekent. Lokaal talent wordt verkocht aan het westen. En terwijl Afrikanen gebruik maken van de diensten die door deze talenten zijn gecreëerd, belanden de winsten in buitenlandse zakken.

Maar is er hoop?

Google, Instagram, Facebook, Twitter, WhatsApp, YouTube, Gmail en Quora. Weet je wat ze allemaal gemeen hebben?

Ik zal je een hint geven:

Baidu, Weibo, WeChat, Youku, Zhihu, QQ. Dit zijn allemaal vervangers voor buitenlandse apps en softwarediensten die in China verboden zijn.

Het resultaat? Meer welvaart voor de Volksrepubliek.

Sommigen zeggen dat je de Chinezen niet de schuld kunt geven. Afrika zou het beter kunnen doen als de regeringen meespeelden. En het hoeft niet eens verboden te zijn, want het moedercontinent is uniek en dat geldt ook voor de problemen. Lokale technologie van goede kwaliteit zal dus altijd beter zijn dan wat de multinationals te bieden hebben.

Als je aan die verklaring twijfelt, zoek dan niet verder dan de tech-eenhoorns van Afrika. Ze gedijen goed op markten waar giganten als Paypal, eBay en de rest geen idee hebben. Zo zie je dat er altijd een lokaal voordeel is.

Bovendien zijn er maar weinig presidenten zoals Paul Kagame uit Rwanda en Uhuru Kenyatta uit Kenia, die in de goede richting lijken te denken.

Dus ja! Er is hoop voor Afrikaanse technologie. We moeten gewoon het werk doen.

De kwestie van vertrouwen

Afrikanen wantrouwen hun regeringen en doen dat heftig. Maar van het met dodelijk geweld doven van protesten tot het uitschakelen van het internet op de verkiezingsdag en het overhevelen van publieke middelen naar Zwitserse banken, de regeringsfunctionarissen dragen graag bij aan dit wantrouwen.

Hun onpatriottische daden helpen op hun beurt bij het creëren van zelfvoorzienende vicieuze cirkels. En deze dragen bij aan de ellende van het continent en belemmeren de ontwikkeling van technologie en levensstijl.

Het resultaat is endemische corruptie, economische inefficiëntie, massale emigraties, braindrain, kapitaalvlucht, verlies van waardigheid en bittere armoede over het hele continent.

Het herstel van het vertrouwen van mensen in hun regering zal al deze maatschappelijke kwalen ongedaan maken. En gelukkig zijn er een paar tools die we hier kunnen gebruiken.

Tool 1: 80/20 Principe & efficiëntiemodellering

Geboren in een verbannen Italiaans gezin in 19^th eeuw ontdekte Vilfredo Pareto een eenvoudige maar zeer efficiënte natuurwet. Deze ontdekking heeft in de loop der jaren het lot van bedrijven, managers en bedrijfsadviseurs over de hele wereld veranderd.

Het Pareto-principe stelt dat in elk natuurlijk scenario weinig inputs de meerderheid van de output uitmaken. Of, in het geval van bedrijven, het grootste deel van de winst. Deze methodiek wordt ook wel het 80/20-principe genoemd en helpt bij het ontwikkelen van strategieën om voort te bouwen op de sterke punten van een organisatie.

Het is daarom verstandig om gegevens uit het verleden goed te analyseren om te ontdekken wat succesvolle operaties gemeen hebben. Vervolgens kunt u die paar essentiële inputs modelleren om uw activiteiten uit te breiden.

U kunt meer lezen over deze wet van de vitale weinigen en triviale velen in Robert Koch's uitstekende boek, het 80/20-principe. We gaan het hier meteen toepassen.

1. Alle vier de Afrikaanse eenhoorns zijn computergebaseerd en de gemiddelde klant gebruikt een smartphone.
2. Al deze platforms bieden directe en transparante online diensten.
3. Hun klantenbestand is de generatie #Endsars. Een jonge, technisch onderlegde demografie, die het internet op opmerkelijke manieren heeft gebruikt om te protesteren tegen slecht bestuur in heel Afrika, en benadrukt de noodzaak voor de regeringen om hun digitale achterstand in te halen.
4. Ze gebruiken unieke oplossingen die zijn gemodelleerd naar de unieke problemen van Afrika. Daarom konden ze multinationals verslaan die geen lokale kennis hadden.

Deze ingangen samenvoegen. U zult merken dat Afrikaanse regeringen:

1. Vergroot het computergebruik, waardoor meer overheidsdiensten toegankelijk worden vanaf smartphones. Ontwikkel betere officiële apps om te stimuleren veiligheid
2. Vergroot de transparantie met open data en blokketens om het vertrouwen in de economie te vergroten.
3. Investeer in modern technisch onderwijs om competente digitale medewerkers te ontwikkelen. En om burgerparticipatie en samenwerking met de overheid te stimuleren.
4. De oplossing moet zelfgekweekt zijn en niet geïmporteerd. Aangezien geïmporteerde democratieën en e-overheden regionale verschillen niet begrijpen en hoogstwaarschijnlijk zullen falen.

Hulpmiddel 2: De Blockchain

Een ander hulpmiddel is Blockchain technologie. Blockchain is een database of archiveringsmethode die het onmogelijk maakt om records te vervalsen.

Het is gebaseerd op gedistribueerde grootboeken, waar geïnteresseerde partijen afzonderlijke records bijhouden die worden vergeleken op hegemonie voordat wijzigingen aan de database worden aangebracht.

Deze grootboeken bestaan ​​uit datablokken met een tijdstempel en een digitale cryptografische handtekening, een hash genaamd. Dit maakt zijn records onveranderlijk en creëert daardoor de transparantie en het vertrouwen dat Afrika nodig heeft om vooruit te komen.

Tool 3: E-governance & E-government

Houd er rekening mee dat er een klein verschil is tussen de twee woorden: e-government en e-governance.

E-government is het proces van digitalisering van overheidsfuncties, zoals naamregistraties, het stemproces, aankondigingen, enzovoort. In deze geest passen veel regeringen over de hele wereld en Afrika al de ene of de andere vorm van e-government toe.

E-governance daarentegen is een ruimer begrip dat de inzet van ICT behelst bij het ontwikkelen van een betere overheid. Dit omvat de gedetailleerde planning en uitvoering van e-overheidsinitiatieven en de analyse van hun effecten op de bevolking. Plus administratieve aanpassingen, procedures en alles wat nodig is voor een succesvolle implementatie van e-governmentplatforms.

Simpel gezegd: e-governance verbetert de efficiëntie van een overheid, terwijl e-governance deze transformeert.

Modelleren van een succesvolle Afrikaanse regering van Unicorns

Voor Afrika om zijn volledige potentieel in onze tijd te bereiken, wordt daarom de invoering van e-governance onvermijdelijk.

Er zijn veel voorstellen en initiatieven op het gebied van e-governance. Maar om de benodigde impact te hebben, moet een goed systeem voor Afrika de volgende kenmerken bevatten:

1. Een gecentraliseerd overheidsnetwerk dat alle niveaus en regio's bedient vanuit één rootdomein.
2. Een gestandaardiseerd toegangssysteem met intuïtieve web- en smartphone-apps.
3. Blockchain-gebaseerde databases voor totale transparantie om corruptie volledig te vernietigen.
4. Deelnemende landen van de Afrikaanse Unie, NGO's, waakhonden en andere belangengroepen kunnen geselecteerde exemplaren van de gedistribueerde grootboeken bewaren voor transparantie.
5. Elke burger moet een account hebben in het systeem.
6. Ambtenaren kunnen accounts hebben met verschillende toegangsniveaus. Met hun relevante kantoorinformatie openbaar aangeboden en gemakkelijk toegankelijk voor elke burger.
7. Elke overheidsinstantie moet een officieel kanaal op het platform hebben, waar burgers zich kunnen abonneren op authentieke informatie.
8. 100% online polling- en stemmogelijkheden.
9. 100% op blockchain gebaseerde en openbaar toegankelijke details van overheidscontracten.

Conclusie

Geïmporteerde democratie heeft Afrika in de steek gelaten. Omdat het lokale inefficiënties benadrukt terwijl het de landen van herkomst als bijna perfect afschildert.

Het is mijn argument dat zolang dit de status-quo blijft, de knapste koppen van Afrika als grondstoffen naar het westen zullen worden verscheept. Alleen om hun output tegen een premie terug te verkopen aan het continent.