Top 10 hackmethoden die u moet kennen

De ontwikkeling van internettechnologieën heeft veel groei en zakelijke kansen met zich meegebracht, maar ook nieuwe hacking methoden om te matchen.

Van privé social media gebruikers kleine bedrijven en grote bedrijven is het scala aan slachtoffers voor de moderne hacker enorm.

Het is daarom in uw eigen belang om een ​​idee te krijgen van de mogelijke gevaren die op de loer liggen op het World Wide Web, en om over de juiste informatie te beschikken om deze te verzachten. veiligheid gevaren. Dit bericht werpt enig licht.

Beste hackmethoden

Dit zijn de beste hackmethoden:

1. Sociale techniek

Social engineering is het proces van het manipuleren van een potentieel slachtoffer om belangrijke informatie vrij te geven of om bepaalde acties te ondernemen die de aanvaller de benodigde toegang geven. Er zijn veel manieren om social engineering te benaderen, zoals het slachtoffer bellen en gevoelige informatie opvragen. Deze methode heet visen en wordt vaak gebruikt om bankgegevens te verzamelen van nietsvermoedende slachtoffers, die denken dat een echte bankmedewerker aan de andere kant zit.

Een andere populaire methode is: Phishing, en net als de telefoonmethode omvat het nabootsingen. In dit geval kan het een nepbankwebsite zijn die 100% lijkt op de website van de oorspronkelijke bank. Het slachtoffer krijgt een email of een sms met een link naar de nepsite, waarin hij wordt verzocht zijn gegevens om veiligheidsredenen dringend bij te werken. Alle informatie die op de nepsite wordt ingevoerd, wordt echter door de aanvaller gekopieerd en gebruikt om het account van het slachtoffer leeg te maken.

Andere methoden zijn onder meer dat de hacker bevriend raakt met het slachtoffer en geleidelijk toegang krijgt tot de benodigde informatie, of zich voordoet als een autoriteitsfiguur, zoals een overheidsmedewerker, een baas of een beveiligingsagent om een ​​slachtoffer te intimideren om informatie vrij te geven.

De manieren om te voorkomen dat u het slachtoffer wordt van social engineering, zijn onder meer vreemden niet vertrouwen, altijd controleren of u op de juiste website bent met "https://” en geef nooit uw wachtwoorden of pincodes door, wat er ook gebeurt.

2. Afluisteren

Een andere gevaarlijke hackmethode is afluisteren. Het is gevaarlijk omdat er zoveel manieren zijn om dit aan te pakken en er is geen limiet aan de hoeveelheid informatie die de hacker kan verkrijgen.

Voorbeelden van methoden zijn het snuiven van de pakketten van een netwerk om informatie te extraheren met behulp van netwerkanalysesoftware zoals: Wireshark. Een andere manier is om een ​​kleine app op de computer of smartphone van het slachtoffer te installeren die elke toetsaanslag registreert of alle tekstcommunicatie vastlegt.

Andere afluistermethoden zijn onder meer man-in-the-middle-aanvallen waarmee een hacker informatie aan twee partijen kan doorgeven, terwijl hij denkt dat ze rechtstreeks met elkaar communiceren. GSM-netwerken koppelen bijvoorbeeld automatisch met het sterkste signaal, dus door de gsm-toren van een bepaald netwerk te vervalsen, koppelen alle mobiele telefoons in dat gebied automatisch aan de hacker en geven hun informatie door aan zijn systeem.

3. Sessie- en cookiekaping

Browsers en apps communiceren met servers via sessies. Om in een sessie met een server te komen, moet de gebruiker zich eerst identificeren met een login/wachtwoord combo, en eventueel 2-factor authenticatie. Wanneer de identiteit van de gebruiker is geverifieerd, start de server een sessie met de browser van de gebruiker, waarbij geen verdere verificatie nodig is totdat de gebruiker zich afmeldt.

Een klein probleempje hier is dat de server een koekje op de computer van de geverifieerde gebruiker of voeg een sessie-ID toe aan de URL en zeg zoiets als deze gebruiker is klaar om te gaan, je snapt het wel. Maar het probleem is dat als een hacker die cookies of sessie-ID kan stelen, hij toegang krijgt tot die beperkte omgeving die het slachtoffer moest authenticeren om binnen te komen. Hij kan dan posten, geld overmaken of doen wat hij maar wil.

Nu zijn er veel manieren om dit te bereiken:

1. XSS of cross-site scripting – Dit houdt in dat het slachtoffer wordt misleid om op een link naar een legitieme site te klikken, maar dat omvat JavaScript-code om zijn cookies voor die legitieme site te stelen en naar de site van de hacker te sturen.
2. Sessie snuiven – De hacker kan netwerksniffers zoals Wireshark gebruiken om sessie- en cookie-informatie te onderscheppen.
3. Sessiefixatie – De aanvaller stuurt een link naar een slachtoffer die een sessie-ID bevat. Als het slachtoffer inlogt en het systeem geen nieuwe sessie-ID genereert, kan de hacker dezelfde sessie-ID gebruiken om zich ook aan te melden. De oplossing hier is dat het systeem na elke login altijd een nieuwe sessie-ID genereert.
4. Sessie Donatie – Een hacker logt in op een legitieme site, stuurt vervolgens een link met de sessiegegevens naar een slachtoffer en vraagt ​​hem om informatie bij te werken. Het slachtoffer zal zien dat hij is ingelogd en als hij niet merkt dat het niet zijn account is, kan hij gevoelige informatie invoeren, die de hacker later kan stelen. Een oplossing is om altijd uit te loggen als je klaar bent.

4. XSS & CSRF

Zoals hierboven al vermeld, staat XSS voor Cross-Site Scripting, terwijl CSRF staat voor Cross-Site Request Forgery. Houd er rekening mee dat XSS verder gaat dan gewone diefstal van cookies, omdat het allemaal draait om het uitvoeren van een script op een pagina die het slachtoffer vertrouwt terwijl hij verbinding maakt met andere, minder vertrouwde websites.

Een slachtoffer hoeft niet ingelogd te zijn, geauthenticeerd te zijn of actie te ondernemen om voor een XSS-aanval te vallen, wat meestal automatisch gebeurt. Voor CSRF moet het slachtoffer echter zijn ingelogd op een bepaalde website en daarnaast actie ondernemen, zoals het klikken op een knop.

Neem, bijvoorbeeld, Victim-Bob is ingelogd op de website van zijn bank, dan leidt iets hem af, en hij komt terecht op een website met een Gratis vakantie naar Macau, hij hoeft alleen maar op de knop te klikken. Zodra hij er echter op klikt, dient de website een verzoek tot overboeking in bij zijn bank, en aangezien hij een actieve sessie met de bank heeft, kan deze doorgang vinden. 

Het enige dat de website van de aanvaller nodig heeft, is een aan de bank gericht formulier maken met de juiste velden, zoals:

5. Hotspot-honingpot

Heeft u ooit gratis WiFi gebruikt om toegang te krijgen tot internet? Ik hoop dat je een VPN hebt gebruikt (Virtual Private Network) om jezelf te beschermen, anders had je een honeypot-slachtoffer kunnen zijn.

Het schema gaat als volgt: een hacker zet een gratis wifi-hotspot op met een pakketsniffer achter de schermen om wachtwoorden en andere waardevolle spullen te verzamelen van degenen die gratis op internet surfen. Sommigen zetten zelfs nepbedrijf-hotspots op, zoals je die zou vinden in coffeeshops, luchthavens en restaurants.

Om dergelijke hacks te voorkomen, blijf je gewoon weg van gratis hotspots of gebruik je een VPN als je openbare wifi moet gebruiken.

6. Brute kracht

Een brute force-aanval is een poging om in te loggen op het account van een slachtoffer door alle mogelijke combinaties van gebruikersnaam en wachtwoord te proberen. Het kan ook verwijzen naar het kraken van een algoritme door zoveel mogelijk sleutels te proberen.

Kali Linux, het populaire besturingssysteem voor hackers, wordt geleverd met brute force-tools zoals: John the Ripper, scheur, en Hydra. Er zijn ook woordenlijsten die helpen bij woordenboekaanvallen. Deze bevatten een lijst met de meest populaire wachtwoorden en woorden uit het woordenboek, zoals: aap, 12345, mijngeheimwachtwoord, 00000,  enzovoort.

Methoden om brute force-aanvallen te voorkomen zijn onder meer het toevoegen van een captcha aan de inlogpagina, het beperken van het aantal inlogpogingen en het afdwingen van het gebruik van veilige wachtwoorden - 8 tekens of meer, met een combinatie van symbolen, cijfers en hoofdletters en kleine letters brieven.

7. DoS & DDoS

DoS staat voor Denial of Service aanval, terwijl DDoS staat voor Distributed Denial of Service aanval. Het doel hier is om een ​​computersysteem, zoals een server, te overstelpen met zoveel verzoeken, dat het niet meer in staat is om aan verdere verzoeken te voldoen - offline gaat.

DoS komt van één enkele machine en is gemakkelijk te herkennen en te blokkeren. DDoS daarentegen komt van meerdere computers en dit kan een botnet zijn dat over de hele wereld verspreid is, vaak afkomstig van computers die zijn geïnfecteerd met malware.

Houd er rekening mee dat, in tegenstelling tot de meeste andere methoden op deze lijst, DDoS-aanvallen niet gericht zijn op het stelen of uitvoeren van kwaadaardige code op de computer van het slachtoffer. In plaats daarvan worden ze gebruikt om bedrijfsservers onder vuur te houden, omdat deze bedrijven hun diensten onmogelijk kunnen voortzetten totdat er losgeld is betaald.

De eenvoudigste manier om DDoS-aanvallen te vermijden, is door een webhost te gebruiken die DDoS-bescherming in het aangeboden pakket bevat.

8. Gerichte en niet-gerichte website-aanvallen

Een gerichte aanval is een aanval die specifiek gericht is op de website van het slachtoffer, terwijl een niet-gerichte aanval op een website plaatsvindt omdat de aanvaller misbruik maakte van een algemene softwarezwakte.

WordPress-websites zijn bijvoorbeeld gevoelig voor niet-gerichte aanvallen, vooral die welke op oudere, niet-geüpdatete versies draaien. De aanvaller ontdekt een exploit die werkt met een bepaald platform, bepaalde versie of een bepaald ontwikkelingsframework en voert de exploit vervolgens uit via een lijst met website-adressen die het platform gebruiken, om te zien welke breken.

Voor gerichte aanvallen zal de hacker wat meer tijd besteden aan het leren kennen van de website van het slachtoffer, en dit kan variëren van enkele dagen tot vele maanden. Gerichte aanvallen zijn meestal gevaarlijker en kunnen desastreus zijn, vooral voor grote bedrijven.

9. SQL-injectie

. LulzSec in 2011 inbrak in de servers van Sony PlayStation Network en 1 miljoen wachtwoorden stal, beschreven ze de operatie als een simpele SQL-injectie-hack.

SQL-injectie is het toevoegen van SQL-taalrichtlijnen aan het verzoekadres van een website, in de hoop dat de programmeur dergelijke potentieel schadelijke invoer niet heeft opgeruimd. En als SQLi werkt, krijgt de hacker vaak admin-toegang tot de database, zoals bij Sony gebeurde.

Het voorkomen van SQL-injectie is mogelijk door gebruik te maken van de nieuwste versies van populaire platforms en frameworks. Degenen die zelf bouwen, zullen zich echter moeten concentreren op een goede invoervalidatie, het gebruik van voorbereide verklaringen, opgeslagen procedures en het scannen van kwetsbaarheden.

10. Kwetsbaarheden in plug-ins

Afgezien van de belangrijkste beveiligingsproblemen met populaire platforms zoals WordPress, die vaak kunnen worden vermeden door te upgraden naar de nieuwste softwareversies, plugins, aan de andere kant, kan een grote hackdreiging veroorzaken.

Er zijn meer dan 50,000 plug-ins in het WordPress-ecosysteem en elke plug-in vormt een potentieel beveiligingsrisico, aangezien de meeste huidige WordPress-hacks afkomstig zijn van deze plug-in-kwetsbaarheden.

Hoewel 100% veiligheid hier niet mogelijk is, kunt u de verdediging van een website tegen kwetsbaarheid van plug-ins toch verbeteren door alleen plug-ins van topkwaliteit met hoge beoordelingen te kiezen. Voer vervolgens regelmatig updates van het kernsysteem en plug-ins uit en vermijd het gebruik van oude thema's of extensies van welke aard dan ook.

Conclusie

We hebben de top 10 methoden van hackers op een rij gezet en je hebt hun oorzaken en mogelijke preventiemethoden gezien. Zoals je ook al geconcludeerd moet hebben, is hacken een onderdeel van de computerwereld, dus je moet altijd rekening houden met hackbedreigingen. 

Door je echter bewust te zijn van deze dreigingen en waar nodig de juiste beschermingsmaatregelen toe te passen, kun je ook het risico om gehackt te worden drastisch verminderen.